احمد صالحی کاخکی در گفتگو با خبرنگار مهر در اصفهان افزود: بر اساس مطالعات به عمل آمده از منطقه رودشت این قسمت از اصفهان قدمتی نزدیک به چهار هزار و 500 تا پنج هزار ساله دارد و به طور قطع به سبب همجواری این منطقه با تالاب گاوخونی قدمت این مناطق بیش از این زمان است.
وی در ادامه به اکوسیستم قوی، خاک رسوبی و حاصلخیز و آب غنی این منطقه در آن دوران اشاره و اظهار داشت: بر اساس مستندات تاریخی این منطقه بسیار حاصلخیز بوده و مردم آن نیز از وضع مالی خوبی برخوردار بوده‌اند چنانچه از این خطه فرش به دیگر نقاط صادر می‌شده است.
صالحی کاخکی در ادامه برای تبیین اهمیت این منطقه از اصفهان به این نکته اشاره کرد که حتی در دوره پهلوی نیز این منطقه شکارگاه بوده و آهو و دیگر حیوانات در این منطقه زیست می کردند که این نکته حکایت از حاصلخیزی آن دارد.
این استاد دانشگاه در ادامه به کتاب الاعلاق النفیسه به قلم احمد بن عمر بن رستهی اصفهانی، معروف به "ابنرسته" مربوط به نیمه دوم قرن سوم هجری و کتاب صورت الارض مربوط به قرن 4 هجری اشاره کرد و اظهار داشت: در این کتب نیز اشاراتی به قدمت این مساجد در این نقطه از اصفهان شده است.
وی در ادامه با اشاره به اینکه آل بویه در قرن 4 هجری اصفهان را انتخاب می‌کنند و بر همین اساس نیز نماد اصفهان برج قوس می‌شود، گفت: در این دوران است که مسجد جامع صغیر نیز ساخته می‌شود.
صالحی کاخکی در ادامه سخنان خود با اشاره به اهمیت حاشیه زاینده رود به خصوص منطقه رودشت تصریح کرد: در کتاب صورت الارض به مسجد جامع در این منطقه اشاره شده که خود حاکی از توجه به این منطقه است.
این استاد دانشگاه هنر اصفهان که در این منطقه تحقیقاتی وسیع داشته، ادامه داد: این مسجد جامع اکنون با نام "امامزاده شاه سید علی" شناخته می‌شود و دارای محرابی ساده و خشتی است.
صالحی کاخی ادامه داد: نوع محراب این مسجد شبیه به سردر مسجد حکیم یا جورجیراست که این بنای تاریخی نیز مربوط به دوران آل بویه است.
حفاری غیر قانونی در محراب این بنای تاریخی
این استاد دانشگاه با اظهار تاسف از وضعیت کنونی این مسجد که اکنون بخشهایی از شبستانهای آن نیز تخریب شده تصریح کرد: متاسفانه حتی در محراب این مسجد نیز حفاری غیرقانونی شده و اکنون می‌طلبد تا سازمان میراث فرهنگی این بنای تاریخی را به ثبت برساند تا شاید حراست و نظارت بیشتری بر آن اعمال شود.
وی همچنین یادآور شد: این مسجد اکنون به سبب قبری که در آن وجود دارد به نام امامزاده "شاه سید علی" شناخته می‌شود این در حالی است که این مسجد در گذشته بر اساس نوشته‌های تاریخی مسجد جامع بوده زیرا بر اساس نوشته‌های تاریخی دارای محراب و منبر بوده و هر مسجدی در گذشته محراب نداشته است.
وی ادامه داد: البته نمونه این محراب را می‌توان در بقعه السخره یا مسجد المنصور در عراق نیز دید که بیشتر سخن و قیاس ما با مسجد حکیم است و در نهایت اگر این بنای تاریخی متعلق به دوران قرن سوم هجری نباشد حداقل مربوط به قرن 4 هجری است.
این استاد دانشگاه با اظهار تاسف از بی توجهی به این مسجد تاریخی ادامه داد: این آثار غنی تاریخی در حال از بین رفتن است و سازمان میراث فرهنگی نیز آنگونه که باید و شاید به این مساجد توجه نمی‌کند و اکنون می‌طلبد تا مردم در این عرصه پیشتاز شوند و به مرمت و بازسازی این مساجد بپردازند.
صالحی کاخکی تصریح کرد: در چند صد متری این امامزاده یک مسجد با نام طهمورثات متعلق به همان دوران وجود دارد که به سبب بی‌توجهی اکنون تخریب شده است.
صالحی کاخکی در بخش پایانی سخنان خود با اشاره به اینکه در این بخش از اصفهان آثار غنی تاریخی وجود دارد، خاطرنشان کرد: در روستای کفران نیز مسجدی قدیمی وجود دارد که در این مسجد یک زیلوی قدیمی است که اکنون مورد غفلت قرار گرفته و می‌طلبد که مردم اکنون حراست از این اثر را بر عهده بگیرند.
نظر شما